Co to jest HIV i AIDS

Skrót HIV pochodzi od angielskiej nazwy Human Immunodeficiency Virus, co oznacza ludzki wirus niedoboru (upośledzenia) odporności.
Skrót AIDS pochodzi od angielskiej nazwy Acquired Immunodeficiency Syndrome, która oznacza zespół nabytego niedoboru (upośledzenia) odporności.
Wirus HIV został zidentyfikowany w 1983 roku. W Polsce pierwszy przypadek zakażenia HIV wykryto w 1985 roku, zachorowanie na AIDS rozpoznano po raz pierwszy rok później.

Nasz organizm jest wyposażony w układ immunologiczny, czyli mechanizm obronny, który zwalcza atakujące nas infekcje oraz choroby. Wirus osłabia ten system, aż do jego zniszczenia. AIDS to końcowy etap zakażenia HIV.

Zakażenie HIV jest na całe życie. Można latami żyć z HIV i nie zachorować na AIDS, a objawy zakażenia mogą wystąpić dopiero po 8-12 latach od momentu zakażenia. Osoba żyjąca z HIV może się dobrze czuć i nawet nie podejrzewać, że jest zakażona. Zakażenia HIV nie można rozpoznać po wyglądzie!

Wirus HIV potrzebuje ok. 48 godzin, aby namnożyć się w organizmie w takich ilościach, aby człowiek stał się zakaźny dla innych. Najbardziej zakaźne są osoby na początku zakażenia - w czasie pierwotnej infekcji i w pełnoobjawowym stadium AIDS.
AIDS nie jest pojedynczą chorobą. To zespół objawów różnych chorób, często powszechnie występujących, które jednak atakują osoby zakażone HIV w charakterystyczny sposób. Mogą to być choroby mniej wyniszczające dla osoby z nieuszkodzonym systemem immunologicznym, jednak śmiertelne dla osoby żyjącej z HIV. Z dotychczasowej wiedzy wynika, że przeważająca większość osób zakażonych HIV w końcu przechodzi w stadium AIDS, jednak czas trwania tego procesu jest różny i zależy od wielu cech każdego organizmu.

Mimo trwających od lat prac, nie wynaleziono dotąd szczepionki chroniącej przed HIV. Istnieją leki antyretrowirusowe, które właściwie stosowane, pozwalają na przedłużenie życia osoby zakażonej HIV do naturalnej śmierci. Jednak raz rozpoczętej terapii antyretrowirusowej nie można przerwać. Leki zaczyna się stosować wtedy, gdy jest to zalecone przez lekarza - np. gdy nadmiernie spada liczba komórek CD4 (rodzaj białych krwinek) lub wzrasta wiremia (mierzona liczbą kopii wirusa w mililitrze krwi). Leki - ich rodzaj i dawka - dobierane są dla każdej osoby indywidualnie. Należy je przyjmować codziennie, we właściwym czasie i we właściwej dawce, dbając przy tym o właściwe, pełnowartościowe odżywianie. Przyjmowanie leków antyretrowirusowych może być obciążone różnymi działaniami niepożądanymi. Każdy obywatel Polski, który wymaga leczenia, otrzymuje bezpłatnie leki antyretrowirusowe.